Davası uğruna ne çileler çekenler vardı. Tabutluklarda kalanlar, tırnakları çekilenler, elektrik verilenler ve sabahlara kadar dövülenler. Kazananlar ise bu davasından çilelere rağmen vazgeçmeyenlerdir. Kazanç deyince aklınıza maddi kazançlar gelebilir. Ancak benim kastım maddiyat değildir.
Günümüz dünyasında dava insanına denk gelmek nerede ise imkansız. Bu cümleyi kurunca insanlar ama şu var bak ama bu var bak diye düşünebilir. Ama gerçekten dava adamına denk gelebiliyor muyuz?
Dava insanları toplumlar içinde, gelecek nesiller için, sevdikleri için, mücadele eden inancından ve amacından zerre taviz vermeyen kişilerdir.
Menfaat çarkına hem madden hem de ruhen girmeyen kişidir.
Kendi önceliklerinden ziyade toplumun önceliklerini hedefleyendir.
Yeni nesillere ışık tutan öngörüleri ile yanlışları ifade edendir.
Özetle kendinden geçip topluma ve yeni nesle kendini adayandır.
Peki, ne oldu toplumumuza da artık dava adamı yetişmiyor? Menfaat dünyası bütün kolları ile toplumumuzu sardı. Dünyada tek amaç menfaat oldu. Çıkarlara ters düşüldüğü anda hemen her şeyden vazgeçen toplum olduk.
Son yirmi yılda topluma öğretilen bu çünkü. Oğlun kızın işe yerleşmek istiyorsa davandan vazgeç. Koltuğundan olmak istemiyorsan davandan vazgeç. Ticaret yapmak istiyorsan davandan vazgeç.
Haliyle bu şartlar sonunda liyakat sahibi insanların görevlerinde yükselmeleri, ya da yeni atanacakların liyakat sahibi olmaları engelleniyor. Ve yozlaşma gün geçtikçe büyüyor.
Şu an toplum olarak çok tehlikeli zamanlardan geçiyoruz. Hem toplumsal yıpranma son hızla devam ediyor. Adalet ve liyakat sisteminin yok olması, milliyetçi ve devletçi düşüncenin yok olması gibi…
Hem de ekonomik buhran her evi yakmaya başlıyor. İnsanlar doğruyu güzeli ve ideali düşünmek yerine evine alacağı yiyecekten başka bir şey düşünemez oldu. Velhasıl zor zamanlar….