Bizler sıcacık yuvalarımızda, elimizde çayımız ya da kahvemizle pencereden karın nazlı nazlı yere düşüşünü izliyoruz. Yanımızda sevdiklerimiz var; soframızda sıcak yemekler, gönlümüzde huzur… Köpeklerimiz karda oynayıp içeri geldiklerinde sevgiyle okşanacak, lezzetli ödül mamalarını alacaklar. Bu manzarada mutlu olmamak mümkün mü?
Ama işte, hayatın diğer yüzü de var…
Birçok insanın görmediği ya da görmek istemediği bir gerçek bu. Birçok ülkede, soğukta titreyen, açlıkla mücadele eden insanlar var. Onlardan daha da fazla, sokakta hayatta kalmaya çalışan hayvanlar… Köpeklerimiz, kedilerimiz…
Kış, onlar için beyaz bir ölüm demek. Çünkü yiyecek bulmak daha da zorlaşıyor. Barınacakları ormanlar yok artık; saklanabilecekleri yerler, avlanabilecekleri doğal alanlar çoktan kayboldu. İnsanların çoğu kendi geçim derdine düşmüşken, sokaktaki canları düşünmek kimsenin aklına gelmiyor.
Evet, belki dünyayı kurtaramayız… Ama bir hayatı değiştirebiliriz. Birkaç cana sıcak bir yuva, bir tabak yemek, biraz sevgi sunabiliriz. Bu kış, pencerenizin dışında yaşananları fark edin. Gözlerinizi ve kulaklarınızı kapamayın. Mutlu yaşarken, huzurla nefes alırken, sokakta çaresizce yaşam mücadelesi verenleri unutmayın.
Unutmayalım ki, iyilik paylaşıldıkça çoğalır ve bizi daha insan yapar.
