İmkansızlıklar içinde imkan yaratmak her babayiğidin harcı değil. Ama bunun için üstün emekler sarf eden çok kıymetli insanlar var. Onları tanımak lazım. Desteklemek lazım. Siz farkında olmasanız bile sizler için uğraşan ve size yeni imkanlar sağlayan çok kıymetli insanlar. Bizi tanımadan bizim için çabalayan insanlar var. Onların emeklerini ziyan etmemek lazım. Gece gökyüzünde ışığı ile bize yol gösteren ay gibi. Çoğu gece farkına bile varmadığımız. Yürüyüşe çıkmak lazım. Ay ışığı altında. Korkmamak lazım. Tecrübe etmek lazım. Kafanızı kaldırın bir kez olsun etrafınıza dikkatlice bakın. O insanları bulun ve tanıyın. Yapılan şeylerin farkına varın. Sizin için harcadıkları zamana teşekkür edin. Yakınmaktan vazgeçip siz de elinizi taşın altına koyun.
Özellikle Sorgun’da insanların ağzında hep aynı cümle “Burada da hiçbir şey yok.” Aslında var ama siz görmek istemiyorsunuz. Misal Sorgun’da hiç tiyatro izlediniz mi? Ben izledim. Ama tek izlediğim oyun değildi. Salonun boş koltuklarını da izledim. Dopdolu beklediğim salonda bir avuç insan vardı sadece. Durum böyleyken başka ekipler, tiyatrolar neden Sorgun’da sahne almak istesinler ki? Kimse izlemeyecekse eğer neden bir eser ortaya koysunlar? Neden vakitlerini salonun boş koltukları karşısında harcasınlar? O gün binbir uğraş ile bir ekip getiren ‘Ay Parçaları’ yılmadan bir de kendileri oyun hazırladı ve ilçe ilçe, köy köy gezip oyunlarını sahneye koydular fakat karşılaştıkları şeyler pek hoş değildi. Aynı boş koltuklar yahut saygısız insanlar.
Uzun lafın kısası, bütün bu emekleri görmezden gelip sonra yakınmaktan vazgeçin. İlgi alanlarınıza uygun etkinlikler bulamıyorsanız siz başlatın bu etkinliği. Kulüpler, topluluklar oluşturun. Arkadaşlarınızı ve diğer insanları toplayın. Yakınmakla bir şey elde edemiyoruz çünkü.
